Γυμνάσιο Λιανοκλαδίου
24-3-2015
Βασιλαγόρη Βασιλική, Φιλόλογος του Γυμνασίου
Λιανοκλαδίου.
Γιορτή της πιο
μεγάλης ώρας του Έθνους μας είναι η γιορτή της 25ης Μαρτίου 1821.
Γιορτάζουμε τη
μεγάλη επέτειο της Εθνικής μας παλιγγενεσίας, τη Γενέθλια μέρα του Γένους μας,
τη μέρα έκρηξης του μεγάλου, ηρωικού, απελευθερωτικού αγώνα των προγόνων μας,
εναντίον της πολύχρονης τυραννίας των Τούρκων.
Διπλή, μοναδική
γιορτή, γιορτάζει το έθνος μας. Γιορτή της θρησκείας μας και γιορτή της
πατρίδας μας. Γιορτή της λευτεριάς του έθνους μας και γιορτή της λύτρωσης της
ψυχής από τον πνευματικό θάνατο.
Η δύστυχη
Ρωμιοσύνη, η καταφρονεμένη από τους Φράγκους και ποδοπατημένη από τους
Τούρκους, γύρεψε με ένα τιτάνιο αγώνα να σπάσει τις βαριές αλυσίδες της
σκλαβιάς.
Όλη η Ελλάδα
έγινε ένα φλεγόμενο ηφαίστειο. Η φλόγα της απόφασης να ζήσουν ελεύθεροι ή
αλλιώς να πεθάνουν φαίνεται στα λόγια του Κολοκοτρώνη προς τον Ιμπραήμ, όταν
αυτός ζητούσε το προσκύνημα των Ελλήνων.
«Όχι κλαριά να
μας κόψεις, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνο πέτρα να μη
μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε. Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάλι δεν
προσκυνάμε.»
Η πάλη άνιση, η
νίκη όμως δεν ανήκει στον αριθμητικά ισχυρότερο, αλλά στον γενναιότερο.
Όμως ανάλογα με
το αίμα που χύθηκε, τα εθνικά οράματα των Ελλήνων, δεν εκπληρώθηκαν πλήρως. Στη
διάρκεια της επανάστασης , τα μειονεκτήματα της φύσης μας, η διχόνοια, η
αρχομανία, ο ατομισμός, η ματαιοδοξία δυσκόλεψαν την επανάσταση και παρ’ ολίγον
να τη ματαιώσουν.
Προκάλεσαν την
παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων για να μας φυλακίσουν ξανά, με άλλου είδους
δεσμά: Τα δεσμά της προστασίας, της δανειακής χρέωσης, της δέσμευσης των
εθνικών κτημάτων, των κερδοσκοπικών επενδύσεων και εκμεταλλεύσεων, του
απολυταρχισμού, της παρεμπόδισης της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής
εξέλιξης του ελληνικού λαού σε βάθος χρόνου.
Και
ερχόμαστε στο σήμερα που είναι πάλι οδυνηρό και δύσκολο, έτσι όπως βρισκόμαστε
αντιμέτωποι με διάφορα ισχυρά απρόσωπα οικονομικά συμφέροντα που με αναίδεια
διασύρουν την πατρίδα μας, σβήνουν την
ιστορία μας και τον πολιτισμό μας και κάνουν στάχτη έναν λαό ολόκληρο.
Γι’ αυτήν την
κατάσταση όμως ευθυνόμαστε όλοι, από την κορυφή ως τη βάση , της πολιτικής και
κοινωνικής πυραμίδας.
Ευθυνόμαστε
εμείς, για τη νομιμοποίηση της διαφθοράς, της φαυλότητας, της εξαχρείωσης, του
ηθικού αμοραλισμού, της κατάργησης των παραδοσιακών χριστιανικών αξιών της
φυλής μας, της ατομοκρατίας που την προτάξαμε έναντι της συλλογικότητας και της
κοινωνικής προσφοράς. Γίναμε
τοξικομανείς της ευμάρειας, εγωιστές και αλαζόνες. Ποτέ άλλοτε η νεολαία δεν
έχει περάσει τόσο μεγάλη κρίση.
Οι γονείς
μοχθούν για τη σωματική ευημερία των παιδιών τους αλλά τα εγκαταλείπουν ψυχικά.
Άλλοι χωρίς ηθική και αξιοπρέπεια τα εξωθούν στην αναζήτηση στοργής. Αν δεν
ικανοποιήσουν την ψυχική τους ανάγκη στο οικογενειακό περιβάλλον, τότε
στρέφονται αλλού, για να τη βρουν και αλίμονο αν πέσουν στην παγίδα.
Οι νέοι δέχονται
σήμερα καταιγισμούς αρνητικών προτύπων, ζουν καθημερινά, το μαρτύριο της
πρόκλησης των ενστίκτων, βιώνουν έναν υλιστικό τρόπο ζωής και βλέπουν ότι στην
ζωή επαινείται η ανηθικότητα και η καπατσοσύνη. Επί πλέον η κυριαρχία της
υποκουλτούρας στην ηλεκτρονική ενημέρωση τους αποπροσανατολίζει και τους αποβλακώνει πνευματικά.
Πώς να
κρατηθούν, πώς να μην υποκύψουν;
Το μήνυμα της 25ης
Μαρτίου μας καλεί να αναβαπτισθούμε στις αξίες και στα ιδανικά του ‘ 21, στο
Εμείς του Μακρυγιάννη, στον πατριωτισμό και τις θυσίες του Αγώνα.
Όλα αυτά τα
γεγονότα των ταραγμένων χρόνων της Ελληνικής Ιστορίας από την επανάσταση και
μετά έγιναν από το σχολείο μας θεατρικό δρώμενο το οποίο παρουσιάστηκε την
Τρίτη 24 Μαρτίου 2015. Η εκδήλωση ήταν
ένα αφιέρωμα στην επετειακή ημέρα της 25ης Μαρτίου 1821, από τη θεατρική ομάδα του Γυμνασίου Λιανοκλαδίου,
στην οποία έπαιξαν όλοι οι μαθητές και
οι μαθήτριες.
Η επιλογή του
θέματος, η μουσική επένδυση, οι χορογραφίες, η σκηνοθεσία και η γενική
επιμέλεια της παράστασης έγιναν από τη Διευθύντρια του σχολείου μας κυρία Γκίκα
Ιουλία. Οι πρόβες λιγοστές! Οικονομία στο διδακτικό χρόνο. Σεβασμός στον
προσωπικό χρόνο των μαθητών. Όμως ο ενθουσιασμός, το κέφι, το μεράκι για ένα
ωραίο αποτέλεσμα μεγάλο.
Και
πραγματικά, τα παιδιά στην παράσταση του σχολείου, έδωσαν τον καλύτερό τους
εαυτό, ενθουσίασαν το κοινό και το συγκίνησαν και
βίωσαν το ιστορικό παρελθόν μέσα από την υποκριτική τέχνη που την κατέκτησαν.
Ας ευχηθούμε
αυτά τα παιδιά να είναι άξιοι συνεχιστές της ένδοξης πολιτιστικής παράδοσης της
πατρίδας μας νικώντας τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες της σύγχρονης
κοινωνίας.
Φωτορεπορτάζ
Νίκος Στεφανής.
