Γιατί αυτή η μορφή τέχνης?
Γιατί πιστεύω ότι η κίνηση αποτελεί ισχυρό μέσο έκφρασης προκειμένου να αποδώσεις την αίσθηση των πραγμάτων, να εκφραστείς και να ασκήσεις κριτική.
Η κίνηση είναι κάτι που βρίσκεται γύρω μας και αποτελεί ένα ισχυρό ερέθισμα. Η σωματικοποίηση των αισθήσεων, αισθημάτων, καταστάσεων είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας και συχνά συμβαίνει γύρω μας ασυνείδητα.
Λίγα λόγια για το χοροθέατρο aleajactaest
Το χοροθέατρο aleajactaest φέτος βρίσκεται στο 3ο χρόνο ύπαρξης του, αποτελεί μία μορφή έκφρασης που μέσω της κίνησης/χορός σε συνδυασμό με άλλες τέχνες, κυρίως θέατρο και εικαστικά, προσπαθεί να αποδώσει τα θέματα που διαπραγματεύεται.Κυρίως τα θέματα των παραστάσεων έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, αναφέρονται σε θέματα που απασχολούν μεγάλο μέρος μιας κοινωνίας.Μέσω των έργων το χοροθέατρο προσπαθεί να αποδώσει την αίσθηση των θεμάτων αλλά και να ασκήσει κριτική σε αυτά.
Από που υπάρχει έμπνευση για τα έργα?
Η έμπνευση προέρχεται από θέματα που υπάρχουν κυρίως ως κοινωνικό φαινόμενο, με αφορμή αυτά υπάρχει μία περίοδος έρευνας γύρω από αυτά τα φαινόμενα, ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη γνώση τους αλλά και κατανόηση τους. Μέσω αυτών προκύπτουν η δραματουργία και οι επιμέρους σκηνές. Σχετικά με την κινησιολογία των έργων, πηγή έμπνευσης αποτελεί η ίδια η κοινωνία, η παρατήρηση της καθημερινής κίνησης δηλαδή που για μένα αποτελεί η πιο ενδιαφέρουσα μορφή κινησιολογίας.
Λίγα λόγια για το delirium
Το delirium αποτελεί μία παράσταση του χοροθεάτρου aleajactaest που έχει να κάνει με το φαινόμενο της μαζικής υστερίας.Βασίζεται στα χαρακτηριστικά της μαζικής υστερίας και σε πραγματικά περιστατικά μαζικής υστερίας που έχουν καταγραφεί, μέσω αυτών διαμορφώνεται μία κατάσταση υστερίας που άλλοτε εντείνεται και άλλοτε έχει πιο ήπιες εξάρσεις, μέσω αυτών παρουσιάζεται το φαινόμενο αλλά ταυτόχρονα ασκείται και μία κριτική στις κοινωνίες , μία κριτική που έχει να κάνει με το αν τελικά ζούμε σε κοινωνίες που η υστερία αποτελεί από τα κύρια χαρακτηριστικά τους.
Δεν πιστεύω ότι η τέχνη έχει να κάνει με εποχές κρίσης ή μη, η τέχνη πρέπει να υπάρχει σε όλες τις εποχές , ως μέσο έκφρασης ως μέσο ερμηνείας και ως μέσο κριτικής.Επίσης δε πιστεύω ότι υπάρχει εποχή χωρίς κάποιου είδους κρίσης, στις εποχές όμως πιο έντονων κρίσεων η τέχνη αποκτά ένα πιο σημαντικό χαρακτήρα για να θίξει αυτά που συμβαίνουν.
