1ο ΓΕ.Λ. Λαμίας
Θεατρική παράσταση
«Το παραμύθι χωρίς όνομα»
Ελεύθερη απόδοση: Οδυσσέας
Γκοτζαμάνης
Βασισμένο
-στο μυθιστόρημα της Π.
Δέλτα και
-στο θεατρικό έργο
του Ι. Καμπανέλλη
|
Κεντρική
Σκηνή Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου
2014, 20.00΄
ΤΟ ΕΡΓΟ:
«Το
παραμύθι χωρίς όνομα»
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς…»
…κάπως έτσι άρχιζαν τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων: με βασιλιάδες
και βασίλισσες, με πρίγκιπες και πριγκίπισσες και -λίγο πριν παραδοθούμε στις
αγκάλες του Μορφέως- ακούγαμε αχνά τη φωνή της γιαγιάς: «και έζησαν αυτοί καλά
κι εμείς καλύτερα». Με αυτό το πλευρό κοιμόμασταν...
Στο δικό μας παραμύθι, μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας βασιλιάς πολύ
φιλελεύθερος. Τόσο φιλελεύθερος, που δεν βασίλευε. Είχε εγκαθιδρύσει, δηλαδή,
κάτι σαν αβασίλευτη δημοκρατία. Αυτή τη βασιλική δημοκρατικότητα (ορισμένοι
κακεντρεχείς την αποκαλούσαν βασιλική ανικανότητα) αξιοποίησαν δημιουργικά,
προς όφελός τους, οι αξιωματούχοι του βασιλείου:
ξεπούλησαν στους μεγιστάνες των βασιλείων της Στενωπίας ό,τι ήταν
δυνατόν να πουληθεί, συσσώρευσαν τον πλούτο του βασιλείου στα θησαυροφυλάκιά
τους και αφού διέλυσαν την οικονομία του βασιλείου, «μετώκησαν εις την
αλλοδαπήν και διήγον βίον έκλυτον με τα καταχρασθέντα ποσά».
Έκτοτε ο βασιλιάς εξασφάλιζε τον επιούσιον της βασιλικής οικογενείας και
των άνεργων (ορισμένοι κακεντρεχείς τους αποκαλούσαν άεργους) υπηκόων του με δάνεια,
που έπαιρνε από τους ομόχρωμους (γιατί το αίμα νερό δεν γίνεται) βασιλείς.
Τα δάνεια, όμως, ήταν αδύνατον να αποπληρωθούν (ορισμένοι κακεντρεχείς
τα αποκαλούσαν τοκογλυφικά) και έτσι, αναπόφευκτα,
βασιλιάς, βασιλική οικογένεια και υπήκοοι κλήθηκαν «το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο
Όχι να πούνε»…
Οδυσσέας
Γκοτζαμάνης
Σκηνοθεσία:
Γιάννα Φουντούκη
Μουσική επένδυση: Γ. Φουντούκη, Ο. Γκοτζαμάνης
Σκηνικά: Σπύρος Κουδουνάς
Θεατρικές προσεγγίσεις: Σωτήρης Χούπας
Ενδυματολογία:
Τα μέλη της θεατρικής ομάδας
Εικαστική
παρέμβαση; Νικολέτα Κρούπα
Φροντιστήριο: Ζωή Μανάτου, Νεφέλη Παραπέρα
Σύνθεση μουσικής: Θανάσης Κωστόπουλος
Υπεύθυνος
θεάτρου: Πέτρος Κουτσής
Βιντεοσκόπηση: Νίκος Στεφανής
Υποβολείο: Λητώ Παραπέρα, Γερασιμένια Οικονόμου
Η θεατρική παιδεία είναι πτυχή της εκπαιδευτικής
διαδικασίας που αναβαθμίζει το ρόλο του σχολείου και ομορφαίνει τη σχολική ζωή.
Εμείς επιλέξαμε να περιηγηθούμε για μια χρονιά στην
«οδό Θεάτρου». Η περιήγηση έγινε ταξίδι. Ταξίδι δύσκολο μα γοητευτικό. Ταξίδι
χωρίς τέρμα. Μας μάγεψε η διαδρομή. Η πορεία είχε ξεχωριστή ομορφιά και ιδιαίτερη
αξία. Και για μας και για τους μαθητές μας.
Επί ένα χρόνο, σε μια μικρή αίθουσα διδασκαλίας στο
σχολείο μας, κάθε που βράδιαζε η Κυριακή, «πλάθαμε» ρόλους και «χτίζαμε» το
έργο που σας παρουσιάζουμε απόψε. Είναι ο πιο σημαντικός σταθμός της διαδρομής
μας και η μικρή μας συμβολή στο αέναο της θεατρικής δημιουργίας.
Η αποψινή βραδιά είναι η τελευταία Κυριακή που συναντιόμαστε
ως θεατρική ομάδα. Ευχαριστώ τα παιδιά για τις «παραμυθένιες» στιγμές που
ζήσαμε,
γιατί στη ζωή μας
«χρειάζουνται καμιά φορά τα παραμύθια», όπως λέει ο Σεφέρης...
Γιάννα
Φουντούκη.
Τα
πρόσωπα του έργου (με σειρά εμφάνισης)
1.
Γιάννης
Ποντίκης: Βασιλιάς
2.
Τζωρτζίνα
Μακρυγιάννη: Βασίλισσα
3.
Σπύρος Παπαθανασίου: Πρίγκιπας
4.
Δημήτρης
Πανόπουλος: Πολύκαρπος
5.
Ραφαέλα
Ντζάθα: Υπηρέτρια, Ρίτα
6.
Μαριέττα
Καλτσά: Μαρία
7.
Ελένη
Αδάμ: Ελένη
8.
Γιάννης Ντζάθας: Σιδεράς
9.
Νταριέν
Μπάλαϊ: Δικαστής, Άντρας
10.
Μαγδαλινή
Χαλαστάνη: Ταβερνιάρισσα
11.
Βασίλης
Μαντάς: Μιχάλης
12.
Άννα
- Μαρία Πινδόγλου: Φουρνάρισσα, Γεωτρίκη
13.
Αλέξανδρος
Μπαλατσούρας: Γιάννης
14.
Αλέξανδρος
Παπαχρήστος: Φίλιππος
15.
Σπύρος
Μέριανος: Σπύρος
16.
Ελένη
Βογιατζή: Θεόδωρος
17.
Θεώνη
Παπαχρήστου: Στρατιώτης, Ελισάβετ
18.
Αγγελική
Λιάγκα: Γυναίκα, Μηχανικός, Αλιτρίκη,
19.
Κατερίνα
Μανιώτη: Νέα, Ουρανία, Βεατρίκη
20.
Παναγιώτα
Κατσαούνου: Ναυτικός
21.
Βαγγέλης
Παπανάγνου: Δάσκαλος
22.
Αθηνά Δρακάκη: Τραγούδι
23.
Θώμη
Παπαχρήστου: Τραγούδι
